Μια φορά και έναν καιρό, στη ζούγκλα της Ζουαζηλάνδης υπήρχαν πολλά λιοντάρια που φιλονικούσαν για την θέση του Βασιλιά.
Λιοντάρια ικανά και ανίκανα, νέα και παλιά, ωραία και άσχημα, πλούσια και φτωχά, με άκρες και υπόγειες στηρίξεις ή μη, έδιναν την δική τους μάχη για τον θρόνο.
Μόνο που δεν είχε σημασία ποιος είναι ο πραγματικά καλύτερος, αλλά ποιος θα πείσει τα υπόλοιπα ζώα της ζούγκλας για τις ικανότητές του. Βλέπετε, ακόμη και στη ζούγκλα οι Βασιλείς εκλέγονταν δημοκρατικά, με την ψήφο όλων των ζώων.
Δυστυχώς όμως η ζούγκλα ήταν πολύ μεγάλη, τα ζώα πολλά και διάφορα, με λίγο χρόνο για να ασχοληθούν με οτιδήποτε πέραν των απαραιτήτων για την επιβίωσή τους. Γι’ αυτό το ρόλο της ενημέρωσής τους είχαν αναλάβει τα περιστέρια, τα οποία μία φορά την εβδομάδα μάζευαν όλα τα ζώα της ζούγκλας στο ποτάμι και τα ενημέρωναν για τα τεκταινόμενα στα υψηλά κλιμάκια της ζουγκλοπολιτείας τους.
Τα περιστέρια δεν ήταν πολλά - δύσκολη η δουλειά της ενημέρωσης - και τα ζώα είχαν σχηματίσει μια άποψη για το καθένα, οπότε αξιολογούσε και ανάλογα αυτά που τιτίβιζαν.
Αυτή τη φορά όμως είχε εμφανιστεί ένα έξυπνο λιοντάρι από μακριά, το οποίο φημολογήταν – από τα περιστέρια βεβαίως – ότι έχει όλο το πακέτο να κάνει τη ζούγκλα παράδεισο. Οι φήμες αυτές, καθώς και η κακή διοίκηση του προηγούμενου Βασιλιά, ήταν μια καλή συγκυρία για να διεκδικήσει το φιλόδοξο λιοντάρι τον θρόνο. Μόνο που δεν ήταν εύκολο. Η Ζουαζηλάνδη ήταν δύσκολη περίπτωση, γεμάτη ίντριγκα.
Το έξυπνο λιοντάρι κινήθηκε όπως έπρεπε και τελικά κατέλαβε τον θρόνο, νικώντας τον προηγούμενο βασιλιά, τον οποίο και είχε ξεγυμνώσει ένα άλλο ατίθασο λιοντάρι, που έβγαζε στη φόρα – και με τη βοήθεια των περιστεριών βεβαίως – τα άπλυτα του τέως Βασιλιά καθ’ όλη την θητεία του.
Ωστόσο αυτό το λιοντάρι, το ατίθασο, απέτυχε να γίνει Βασιλιάς στη θέση του Βασιλιά, παρά τον αγώνα του για χρόνια. Βλέπετε ήταν φτωχό και τα πιο πολλά ζώα είχαν μάθει να ψηφίζουν με βάσει το προσωπικό όφελος.
Βέβαια δεν ήταν μόνο αυτό: Τα περιστέρια που τόσα χρόνια τον στήριζαν και τον επικροτούσαν στην ζούγκλα, τώρα του γύρισαν την πλάτη. Από «φίλοι» έγιναν άσπονδοι εχθροί. Βλέπετε και αυτά – τα περιστέρια – ήταν άπληστα. Ήθελαν ανταλλάγματα για να στηρίξουν κάποιο από τα λιοντάρια-διεκδικητές, και το πτωχό ατίθασο λιοντάρι δεν είχε για να δώσει, σε αντίθεση με τον νέο Βασιλιά που είχε τις άκρες του…
Ακόμη και τα πιο τίμια και αδέσμευτα περιστέρια, αλληθώρισαν μπροστά στη νέα προοπτική... Και το ατίθασο λιοντάρι, που συνέχισε να είναι ατίθασο και πεισματάρικο και με τον νέο Βασιλιά ξεμπροστιάζοντας ό,τι κακό έκανε, έγινε το «κακό, φωνακλάδικο» λιοντάρι, που δεν αξίζει να του δίνεις σημασία.
Μόνο που πλέον τα ζώα έχουν αρχίσει να αλλάζουν, και να βλέπουν πως κάτι δεν πάει καλά με τα περιστέρια… Βλέπετε τα χρόνια έχουν περάσει, το μονοπώλιο των περιστεριών στην ενημέρωση έχει αρχίσει να σπάει, μιας και όλο και περισσότερα ζώα διαφόρων ειδών έχουν μπει σε αυτή τη διαδικασία και χαλάνε την πιάτσα.
Το αν θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς ακόμη καλύτερα … θα δείξει!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου