Συνέντευξη του Κ. Καρακώστα, δημοτικού συμβούλου της ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ στο Nafsclick

Διαβάστε παρακάτω την συνέντευξη του Κ. Καρακώστα στο Nafsclick

1.       Θα ξεκινήσουμε τις συνέντευξή μας με ένα από τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αρκετοί κάτοικοι του Δήμου μας: Εκείνο της ποιότητας του πόσιμου νερού στην περιοχή της Ορεινής Ναυπακτίας. Διαβάσαμε την από κοινού ανακοίνωσή σας με τον Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, σχετικά με τις καθυστερήσεις – ακούσιες ή εκούσιες; - από την πλευρά των αρμοδίων υπηρεσιών, αναφορικά με τα αποτελέσματα των αναλύσεων του νερού. Υπάρχει πιο πρόσφατη πληροφόρηση από την πλευρά σας, πάνω στο τόσο σοβαρό για την υγεία ζήτημα;

Νεότερη πληροφόρηση δεν υπάρχει. Όμως εδραιώνεται η πεποίθηση ότι υπήρξαν μια σειρά από κακοί χειρισμοί του δήμου Ναυπακτίας, στο ζήτημα αυτό. Θα μου επιτρέψετε να αναφέρω τα βασικότερα λάθη.

Με την ανάληψη της διοίκησης του δήμου από την παράταξη του κ. Μπουλέ, αρνήθηκαν να λειτουργήσουν και την ΔΕΥΑ Ναυπακτίας. Αφήσαν στην μοίρα τους, τους ορεινούς όγκους και κατάργησαν ακόμη και υποδομές που υπήρχαν για την ύδρευση της περιοχής (π.χ. χλωριωτήρες). Η παράταξη του κ. Μπουλέ υπεράσπισε, για τους δικούς της λόγους, στο παρελθόν τον ενιαίο δήμο Ναυπακτίας, αλλά αρνήθηκε να λειτουργήσει την ενιαία ΔΕΥΑΝ, γιατί αυτό θα προκαλούσε δυσλειτουργίες στην επιχείρηση. Η δική μας θέση ήταν ότι η ΔΕΥΑΝ πρέπει να έχει τα ίδια όρια με τον δήμο για να υπάρχει ο καλύτερος δυνατός συντονισμός.

Ακόμη και μετά την πρώτη απαγόρευση της πόσης του νερού (Νοέμβριος του 2011) στις περισσότερες ορεινές τοπικές κοινότητες, η δημοτική πλειοψηφία δεν πήρε καμιά πρωτοβουλία προσπαθώντας να υποβαθμίσει το πρόβλημα.

«Ε, δεν έπαθε και κανείς κάτι σοβαρό!!!», ήταν η αντιμετώπισή τους.

Το δεύτερο λάθος τους ήταν το ότι προσπαθούσαν πάντα να κρύψουν το πρόβλημα. Θεωρούσαν πως αν δεν έβγαινε στο φως η αλήθεια, δεν θα είχαμε «ούτε γάτα, ούτε ζημιά». Κατηγόρησαν μάλιστα όσους μίλησαν ανοικτά για το πρόβλημα, γιατί δήθεν κάνουν ζημιά στον τόπο τους. Μου θύμισαν το περιστατικό με την τραγική κοπέλα, την Ελένη από το Κωσταλέξι Δράμας, που οι δικοί της την κρατούσαν χρόνια κλειδωμένη στο υπόγειο του σπιτιού, για να μην μαθευτούν τα προβλήματα υγείας που είχε!!

Η τακτική τους παραπέμπει στο παρελθόν του πρώην δήμου Ναυπάκτου. Δέκα χρόνια τώρα απαγορεύεται η κολύμβηση στο Γρίμποβο αλλά αντί να δώσουμε μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ και να λύσουμε το πρόβλημα, προτιμούμε να το κρύβουμε. Το αποτέλεσμα είναι να είμαστε ελάχιστοι οι Ναυπάκτιοι, που εξακολουθούμε να κάνουμε μπάνιο στο Γρίμποβο.

Με όλα αυτά φτάσαμε στον Σεπτέμβριο του 2012, με τα προβλήματα του πόσιμου νερού στην Ορεινή Ναυπακτία να εξακολουθούν. Ταυτόχρονα η αντιπολίτευση έδωσε δημοσιότητα στο θέμα και πίεσε για λύσεις. Και η πίεση έφερε κάποια αποτελέσματα. Αυτή την στιγμή έχουν, επιτέλους, γίνει κάποιοι καθαρισμοί δεξαμενών στα ορεινά, υπογράφτηκε σύμβαση με το Πανεπιστήμιο της Πάτρας ώστε να παρακολουθείται από κοντά η ποιότητα των πόσιμων νερών και η ΔΕΥΑ αποφάσισε να έχει στο κέντρο της προσοχής της όλη την Ναυπακτία. Αν τα όσα αποφασίστηκαν τηρηθούν υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να είναι πολύ βελτιωμένη η εικόνα του πόσιμου νερού, το επόμενο καλοκαίρι.

Πάντως μένει ανοικτό το να αποδοθούν ευθύνες για το ότι μας έκρυβαν την αλήθεια μέχρι τώρα. Το κυριότερο δε, είναι να καταδικαστούν τέτοιες πρακτικές από την ίδια την κοινωνία. Έτσι δεν θα επιτρέψουμε να ξανασυμβούν.

2.       Η τωρινή δημοτική αρχή βρίσκεται στο τιμόνι της Ναυπακτίας τα τελευταία δύο χρόνια. Ξεκίνησε με πολλές προσδοκίες από την πλευρά μεγάλου μέρους των συνδημοτών μας, όμως το τελευταίο διάστημα ακούγονται αρκετές φωνές διαμαρτυρίας πάνω σε θέματα αρμοδιοτήτων, έργων αλλά και σε σχέση με αρχηγικές συμπεριφορές. Πως κρίνετε την πορεία και το έργο του κ. Μπουλέ και της παράταξής του στο Δήμο μας; Έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις του; Έχουν γίνει τα έργα υποδομής που χρειάζονται και τα έργα κοινωνικής υποστήριξης προς τους δημότες μας που βρίσκονται σε ανάγκη;

Έχετε δίκιο όταν λέτε πως η σημερινή πλειοψηφία στο ξεκίνημά της δημιούργησε πολλές προσδοκίες. Οι περισσότερες οφείλονταν όχι στις ίδιες της τις ικανότητες, αλλά στην αναποτελεσματικότητα προηγούμενων δημάρχων, κυρίως στον πρώην δήμο Ναυπάκτου. Προσδοκίες επίσης είχαν δημιουργηθεί και από τον τρόπο που παρουσιάστηκε ο ίδιος ο κ. Μπουλές, (κυρίως) από την τοπική εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», ως δήμαρχος Πυλλήνης. Σήμερα, με την γνώση των δύο τελευταίων χρόνων, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της τοπική κοινωνίας βλέπει ότι τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Για την τοπική εφημερίδα όλοι καταλαβαίνουμε ότι έχει εξελιχθεί σε ένα «αυριανίστικο» έντυπο που υμνολογεί τον «τοπάρχη μας» και γράφεται στα σκαλοπάτια του δημαρχείου, καθυβρίζοντας οποιονδήποτε διατυπώνει κριτική στον κ. Μπουλέ. Από την άλλη η σχέση του κ. Μπουλέ με την αποτελεσματική διοίκηση, την δημοκρατία και την διαφάνεια είναι προβληματική.

Να μιλήσουμε καθαρά. Στην εποχή που ζούμε δεν περίμενε κανείς από τον κ. Μπουλέ να παράξει μεγάλα έργα. Δεν μπορεί όμως να είμαστε ο μοναδικός δήμος από τους 21 της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας που δεν έχει εντάξει ούτε ένα έργο οδοποιΐας στο ΕΣΠΑ. Εδώ δεν φταίει το μνημόνιο, αλλά μάλλον η ανικανότητά μας.

Αυτό που θα θέλαμε όλοι από τον δήμαρχό μας, είναι το να μιλάει την γλώσσα της αλήθειας. Κανένα μνημόνιο και κανένα Δ.Ν.Τ. δεν σε αναγκάζει να λες ψέματα. Και σε αυτά τα δυο χρόνια της διοίκησης του κ. Μπουλέ έχουμε ακούσει πάρα πολλά τέτοια από το στόμα του. Δεν είναι δυνατόν να κοροϊδεύει μαθητές, γονείς και καθηγητές με τις αλληλοαναιρούμενες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, για την διπλοβάρδια. Όλοι αγανακτήσαμε όταν τον είδαμε προεκλογικά να μαζεύει ψήφους για τον κ. Μωραΐτη, υποσχόμενος έργα πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ στην Ναυπακτία και δυο μήνες μετά να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για το μνημόνιο και την αδυναμία εκτέλεσης έργων.  Δεν μπορεί να υπόσχεται από την μια να επιστρέψει στην Δ. Ε. Αντιρρίου το πλεονάζον ποσό που «έφερε» στον δήμο Ναυπακτίας και λίγο αργότερα να υποστηρίζει ότι ο πρώην δήμος Αντιρρίου ήλθε με χρέος στον δήμο Ναυπακτίας. Και μέσα σε όλα αυτά, τα μόνα που πάνε καλά και πληρώνονται ανελλιπώς, είναι οι ειδικοί σύμβουλοι καθώς και οι τσιμεντοστρώσεις ρουσφέτια που είχε υποσχεθεί ο κ. Μπουλές στον πρώην δήμο Πυλλήνης.

Καταλαβαίνετε λοιπόν πως ούτε για έργα υποδομής μπορούμε να κάνουμε λόγο, ούτε για δράσεις κοινωνικής υποστήριξης.

Κλείνοντας αυτή την απάντηση, οφείλω να πω ότι αυτό που έχει ενοχλήσει πολλούς συνδημότες μας είναι η συμπεριφορά του κ. Μπουλέ στην καθημερινή του πολιτική δραστηριότητα. Για ότι κακό γίνεται στην περιοχή μας πάντα φταίει η αντιπολίτευση ή κάποιοι παράγοντες εκτός δήμου. Αν όμως έχουμε μια θετική εξέλιξη αυτή πάντα οφείλεται στον ίδιο τον κ. Μπουλέ, ούτε καν στην παράταξή του. Έτσι φαίνεται λογικό να αποφασίζει για τα δημοτικά μας πράγματα, μια κλειστή παρέα δυο – τριών ανθρώπων. Σκεφθείτε ότι ο νόμος υποχρεώνει τον δήμαρχο να συνεδριάζει κάθε τρεις μήνες την επιτροπή διαβούλευσης (συμμετέχουν πολίτες και εκπρόσωποι μαζικών φορέων). Κι όμως ο δήμαρχός μας αρνείται πεισματικά να την συγκαλέσει.

Όλα αυτά δεν είναι μια απλή διάψευση προσδοκιών. Στην Ναυπακτία, πολλοί καταλαβαίνουν ότι πέσαμε πάλι σε συμπεριφορές και πρακτικές που τις καταδικάσαμε στο πρόσφατο παρελθόν, θέλοντας να τις αποφύγουμε.

3.       Σε όλη την Ελλάδα οργανώνονται δίκτυα αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των συνανθρώπων μας σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία για πολλές οικογένειες. Ο Δήμος Ναυπακτίας, αλλά και οι παρατάξεις μεμονωμένα κάνουν κάτι αντίστοιχο στην πόλη μας; Η αριστερά, που ιστορικά έχει συνδεθεί με την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια, έχει δραστηριοποιηθεί σε αυτούς τους τομείς προκειμένου να παράσχει απαραίτητα αγαθά και υπηρεσίες σε δοκιμαζόμενες οικογένειες (διανομή τροφίμων, δωρεάν ιατρικές εξετάσεις, δωρεάν βοηθητικά μαθήματα κλπ);

Τα δίκτυα αλληλεγγύης δεν μπορεί να είναι μόνο υπόθεση της αριστεράς. Πρέπει να είναι υπόθεση της κοινωνίας. Στην Ναυπακτία είμαστε πίσω σε αυτά. Ο δήμος μας βαδίζει με βήμα σημειωτόν. Ότι έχει κάνει μέχρι τώρα αφορά σε έτοιμες δομές που προσφέρονται και ο δήμος μας συμμετέχει. Καμία ανησυχία από τον δήμο για το κάτι παραπάνω που έχει ανάγκη η τοπική κοινωνία. Αντίθετα θα είδατε πρόσφατα ότι το Εργατικό Κέντρο σε συνεργασία με την Α΄ ΕΛΜΕ ξεκινούν την λειτουργία «κοινωνικού φροντιστηρίου» για οικογένειες με άνεργους γονείς ή με πολύ χαμηλό εισόδημα. Οφείλω να θυμίσω ότι αυτή η πρόταση είχε κατατεθεί δημόσια εδώ και μήνες στον δήμο Ναυπακτίας, αλλά η δημοτική πλειοψηφία «αγρόν αγόρασε». Φαίνεται θεωρούν πως ότι δεν σκέφθηκαν οι ίδιοι, δεν μπορεί να είναι καλό.

Τέλος πάντων τα δίκτυα της κοινωνικής αλληλεγγύης αλλά και οι κοινωνικοί αγώνες για να πάρει άλλη ρότα το καράβι της κοινωνίας είναι το οξυγόνο της εποχής που έχουμε μπροστά μας. Όσο αφορά στην ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ, την παράταξή μας, θεωρώ ότι καθήκον μας είναι περισσότερο να προβάλλουμε τις αξίες της κοινωνικής αλληλεγγύης, παρά να είμαστε εμείς αυτοί που θα οργανώσουμε τέτοιες δομές.

Πάντως υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης της κατάστασης. Το κοινωνικό φροντιστήριο, το κοινωνικό ιατρείο, το κίνημα ενάντια στα χαράτσια, τα κινήματα για διακίνηση των προϊόντων χωρίς μεσάζοντες, η αναζωογόνηση των συνεταιρισμών, οτιδήποτε γράφει στην προμετωπίδα του «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ», μπορούν να κρατήσουν την κοινωνία ζωντανή, ενάντια στην συνεχιζόμενη «φτωχοποίησή της». Κι αυτό είναι απαραίτητο γιατί έχουμε μπροστά μας την μακρόχρονη κύηση του διαφορετικού. Στο τέλος του δρόμου που σήμερα διανύουμε η Ελληνική κοινωνία, και όχι μόνο αυτή, δεν μπορεί να είναι η ίδια. Ή θα γίνει περισσότερο μουντή ή περισσότερο φωτεινή. Στο φάσμα των επιλογών μας, στην μια άκρη είναι ο φασισμός, ακόμη και ο πόλεμος και στην άλλη άκρη η κοινωνική απελευθέρωση. Κι επειδή ο δρόμος θα είναι μακρύς και θα συναντήσουμε ξηρασία, το νερό της κοινωνικής αλληλεγγύης είναι πολύτιμο.

4.       Για την φημολογούμενη μετακόμιση του Παραρτήματος του ΤΕΙ Μεσολογγίου στη Ναύπακτο, πολλοί θεωρούν ότι ευθύνεται ο Δήμος, διότι δεν μπορεί να καλύψει το ενοίκιο. Καταρχήν, κατά τη γνώμη σας πόσο λογικό είναι ένας τόσο εκτεταμένος Δήμος όσο ο δικός μας, να επιβαρύνεται του ενοικίου για το κτίσμα όπου στεγάζεται το ΤΕΙ; Από την άλλη πλευρά δεν έπρεπε να αναζητηθούν ευθύνες και στη Διοίκηση του ΤΕΙ, καθώς για όσο διάστημα βρίσκεται στην πόλη μας δεν έγιναν από την πλευρά της κινήσεις για εύρεση και δημιουργία μόνιμου χώρου εγκατάστασης;  Επιπλέον ως άνθρωπος του χώρου της εκπαίδευσης θα θέλαμε την προσωπική σας άποψη, αναφορικά με την αναγκαιότητα – πέρα από τα κοινωνικά και οικονομικά συμφέροντα της περιοχής μας – ύπαρξης τόσων παραρτημάτων και τόσο τμημάτων ΤΕΙ Πανελληνίως; Ποιους εξυπηρετεί τελικά τέτοια διασπορά τμημάτων;

Όταν συζητάμε για Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, οι λογικοί άνθρωποι καταλαβαίνουμε ότι η πρώτη και ουσιαστική προσέγγιση του ζητήματος πρέπει να γίνει με ακαδημαϊκά κριτήρια.

Τι Πανεπιστήμια και ΤΕΙ χρειαζόμαστε; Ποια γνώση πρέπει να προσφέρεται στην νέα γενιά; Που πρέπει να προσανατολιστεί η ερευνητική δραστηριότητα σε τέτοια ιδρύματα;

Αν αυτά τα έχουμε καταλήξει ως κοινωνία, μετά εύκολα θα βρούμε πόσα ιδρύματα μας χρειάζονται.

Όταν μάλιστα έρθει η ώρα να συζητήσουμε που πρέπει να τα τοποθετήσουμε στον Ελλαδικό χώρο τότε μόνο μπορούμε να βάλουμε στην συζήτηση και άλλους παράγοντες όπως την ώθηση που μπορεί να δώσει σε μια τοπική κοινωνία η παρουσία ενός Πανεπιστημιακού ιδρύματος. Κι όταν λέω ώθηση εννοώ κατά κύριο λόγο την επίδραση στην σφαίρα της επιστήμης και της τεχνικής, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης. Τελευταίο και μικρότερο όφελος είναι τα χρήματα που θα φέρουν σε κάποιες πόλεις οι φοιτητές.

Σήμερα ετοιμάζεται η αναδιάρθρωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Συζητείται και η χωροταξική κατανομή των σχολών.

Αυτοί που έχουν αναλάβει την αναδιάρθρωση είναι κατά κύριο λόγο αυτοί που έστησαν το σημερινό σκηνικό. Δεν είναι λογικό να μας δημιουργούνται αμφιβολίες και για τις προθέσεις τους και για την αποτελεσματικότητά τους;

Ας μην ξεχνάμε ότι από τα πρώτα μέτρα που έχουν ήδη υλοποιηθεί είναι ο οικονομικός στραγγαλισμός της έρευνας στα Πανεπιστημιακά ιδρύματα, με τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις στην ίδια την ύπαρξη των Πανεπιστημίων.

Ας έρθουμε όμως στα δικά μας.

Η Ναύπακτος οφείλουμε να καταλάβουμε ότι έχει ένα πολύ καλό τμήμα ΤΕΙ αλλά έχει και Πανεπιστήμιο. Στα 5 χιλιόμετρα από το Αντίρριο υπάρχει Πανεπιστήμιο με δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, το Πανεπιστήμιο της Πάτρας.

Τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει;

Να έχουμε μια μόνιμη συνεργασία ως δήμος με τις αντίστοιχες σχολές του Πανεπιστημίου, για θέματα όπως το οικιστικό, το κυκλοφοριακό, την τοπική ανάπτυξη, τις υποδομές πληροφορικής, την ανάπτυξη των δικτύων και ένα σωρό άλλα. Αλήθεια πόσες μεταπτυχιακές εργασίες, διπλωματικές εργασίες, έρευνες από καθηγητές του Πανεπιστήμιου και του ΤΕΙ θα μπορούσαν να είχαν γίνει αν ο δήμος Ναυπακτίας πρόσφερε την απαραίτητη βοήθεια στα ιδρύματα, αν είχε υπογράψει συμβάσεις συνεργασίας με αυτά;

Και ένα τελευταίο. Αν είχαμε διεκδικήσει την δωρεάν διέλευση των φοιτητών του Πανεπιστημίου από την γέφυρα μήπως θα υπήρχε και τεράστιο οικονομικό όφελος για την περιοχή;

Αντί γι’ αυτά αντιμετωπίσαμε το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ, ως ο φτωχός συγγενής που ήθελε να πουλήσει καφέδες και σάντουιτς στους φοιτητές.

Γι’ αυτό και δεν μας ένοιαξε η μόνιμη στέγαση και η δημιουργία υποδομών για το ΤΕΙ. Πιστεύαμε, ως δήμος, ότι αυτοί που μας το έφεραν, θα το συντηρούσαν στην πόλη για να μας έχουν πολιτικούς πελάτες. Ακόμη και την μόνιμη στέγαση του ΤΕΙ την ζητούσαμε ως ρουσφέτι από τους κάθε φορά προστάτες μας και ποτέ δεν τολμήσαμε να την διεκδικήσουμε. Μεγάλες ευθύνες έχουν οι παλιότεροι που διοίκησαν τον δήμο μας. Αλλά και σήμερα ο κ. Μπουλές, επί δύο χρόνια πελαγοδρομεί, παίρνει αντικρουόμενες αποφάσεις και παρακολουθεί τα συμβαίνοντα χωρίς να παρεμβαίνει. Προτιμά να πληρώνει επιστημονικούς συνεργάτες από το να συνεργάζεται επιστημονικά με το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ.

Δειλοί μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα.

Με όλα αυτά στο παρελθόν μας γι’ αυτό έχουμε φτάσει στο παρά πέντε και τα διλήμματα που αναφέρεται στην ερώτησή σας μπαίνουν με τραγικό τρόπο. Εδώ που φτάσαμε λοιπόν, είμαστε αναγκασμένοι να πληρώσουμε και το ενοίκιο αν και δεν έχουμε τέτοια υποχρέωση.

Τουλάχιστον θα βγάλουμε τα συμπεράσματα που πρέπει, για να βάλουμε σε νέες βάσεις το πώς βλέπουμε το ΤΕΙ αλλά και το Πανεπιστήμιο της Πάτρας;

Αν κρίνω από το πώς πολιτεύονται μέχρι τώρα αυτοί που κυβερνάνε τον δήμο μας οι ελπίδες μας είναι λιγοστές. Εμείς όμως ως ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ έχουμε καθήκον να κάνουμε τις προτάσεις μας όχι μόνο προς τον δήμο αλλά και προς την κοινωνία.

Και εν τέλει το κρίσιμο είναι η κοινωνία να αλλάξει την ματιά της. Αν αυτό γίνει θα ακολουθήσουν και οι απαραίτητες αλλαγές στον δήμο Ναυπακτίας. Οι δημοτικές εκλογές δεν είναι μακριά.

Εμείς θεωρούμε ότι αξίζει να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο.

5.       Η πόλη μας τείνει να αποκτήσει αρνητική παράδοση στα κτιριακά θέματα των εκπαιδευτικών υποδομών: Μετά από 20 και πλέον χρόνια λειτουργίας, το κτίριο που στεγάζεται το 2^ο Γυμνάσιο και Λύκειο Ναυπάκτου, κρίθηκε ακατάλληλο για την στέγαση των μαθητών. Σε μια μικρή πόλη όπως η δική μας, δεν μπορεί να είναι σύμπτωση δύο κτίρια να έχουν πρόβλημα υποδομής. Ποιος πιστεύετε ότι ευθύνεται για τον ελλιπή έλεγχο που θέτει σε κίνδυνο τις ζωές τόσων παιδιών και των καθηγητών τους;

Όταν συζητούσαμε για τον Καλλικράτη και τις αλλαγές στην τοπική αυτοδιοίκηση, ένα από τα ζητήματα που είχαμε βάλει πρώτο στην ατζέντα της συζήτησης, ως ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ, ήταν το ότι πρέπει να αλλάξει το σύστημα εκτέλεσης των δημόσιων έργων. Κάποιοι τότε κόπτονταν μόνο για τον ενιαίο δήμο Ναυπακτίας, γιατί έτσι έχτιζαν το πολιτικό τους μέλλον και δεν συζητούσαν τίποτε άλλο. Τελικά τα πράγματα στην αυτοδιοίκηση άλλαξαν μόνο στην επιφάνεια, κόπηκαν κάποιες χρηματοδοτήσεις στην λογική του μνημονίου και όλο το σάπιο σύστημα παρέμεινε ίδιο και απαράλλαχτο.

Ας αναρωτηθούμε, γιατί ένα σπίτι που το φτιάχνουμε με 100.000 ευρώ αν γίνει δημόσιο έργο θα κοστίσει 500.000 ευρώ;

Γιατί έχουμε ένα δημόσιο που λειτουργεί προς όφελος κάποιων ιδιωτών και όχι προς όφελος της κοινωνίας;

Είναι δυνατόν αυτό να αλλάξει από τους ανθρώπους και τις πολιτικές ομάδες που το δημιούργησαν;

Αν θέλουμε να πάμε μπροστά, οφείλουμε να στήσουμε μια κοινωνία που θα μπορεί να παρέχει στα μέλη της υπηρεσίες εκπαίδευσης, υγείας, ασφάλειας, δημόσιων υποδομών με αποτελεσματικό τρόπο. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε δημόσιους λειτουργούς και όχι απλά κρατικούς υπαλλήλους που δεν θα υπηρετούν αυτόν που τους διόρισε αλλά την κοινωνία. Το παράδειγμα με τα σχολεία της Ναυπάκτου δείχνει ότι είναι εντελώς απαραίτητος ένας διαφορετικός δημόσιος τομέας, στην υπηρεσία της κοινωνίας.

Θέλουμε έναν Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων που να χτίζει σχολεία υψηλών προδιαγραφών και ταυτόχρονα να απαγορεύει τα πάρτυ των κάθε λογής εργολάβων ή πολιτικών που στήνονται γύρω από κάθε δημόσιο έργο.

Είναι δύσκολο να φτιάξουμε τέτοιον Ο.Σ.Κ. και τέτοια κοινωνία;

Προφανώς και είναι δύσκολο αν δεν έχουμε σημαντικές αλλαγές στην Ελληνική κοινωνία και στην πολιτική της σκηνή. Αλλά οποιαδήποτε άλλη λύση είναι μακριά από τις ανάγκες μας.

6.       Καθημερινά όλοι συζητάμε για την κρίση, για τις κακές πολιτικές επιλογές, για τους πολιτικούς που δεν μας αξίζουν (αλλά τους ψηφίζουμε συστηματικά). Παρ’ όλ’ αυτά η συμμετοχή των εργαζομένων και επαγγελματιών σε απεργίες και πορείες είναι παραδειγματικά μικρή και «ξέπνοη». Δεν υπάρχει μαχητικό ρεύμα στο Δήμο μας ή απλά δεν υπάρχει κάποιος να ξεσηκώσει τους συμπολίτες του;

Ο δήμος μας, η Ελλάδα, η Ευρώπη, ο κόσμος ολόκληρος θα πάει μπροστά η πίσω με εμάς τους σημερινούς κατοίκους του. Δυστυχώς η δυνατότητα να κάνουμε εισαγωγή καλύτερων ανθρώπων από άλλο πλανήτη δεν υπάρχει, ούτε κάποια μάγισσα μπορεί να μας μεταμορφώσει με το μαγικό της ραβδάκι. Σταχτοπούτα δεν είμαι για να περιμένω τον πρίγκιπα που θα ‘ρθει να με σώσει, ούτε και μπορώ να αναβάλλω την σωτηρία μου για μια πολλά υποσχόμενη Δευτέρα Παρουσία. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να αλλάξουμε και τους εαυτούς μας αλλά και την κοινωνία ολόκληρη προς το καλύτερο.

 Κατά τη γνώμη μου σε κάθε άνθρωπο αλλά και στις κοινωνίες μας υπάρχουν «εν σπέρματι» και το καλό και το κακό. Κάθε φορά οι κοινωνικές δομές ευνοούν περισσότερο το ένα ή το άλλο. Χαίρομαι όταν κοιτάζω προς τα πίσω τις ανθρώπινες κοινωνίες και βλέπω ότι με δυσκολίες και πόνο προχωρούν προς τα εμπρός. Ας μην γκρινιάζουμε γι’ αυτό που έγινε χτες ή την προηγούμενη εβδομάδα. Ας δώσουμε χρόνο στον χρόνο για να μας βοηθήσει να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο.

Αυτά πάντως που επισημαίνετε στην ερώτησή σας δεν είναι ψέματα, δεν είναι λάθος εκτιμήσεις. Για να είμαστε δίκαιοι όμως υπάρχουν και αντίθετες δράσεις. Για παράδειγμα στις τελευταίες εκλογές υπήρξαν ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό. Δεν έφεραν τις αλλαγές που χρειαζόμαστε αλλά εδώ είμαστε να τις προχωρήσουμε παραπέρα. Το συνδικαλιστικό μας κίνημα είχε και καλές στιγμές αλλά δεν ξεπέρασε την γραφειοκρατικοποίησή του και τις αδυναμίες του.

Κατά τη γνώμη μου το δίλημμα «ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε», μπορεί να διατυπώθηκε με λάθος τρόπο και από λάθος άνθρωπο – τον Γ. Παπανδρέου –, αλλά διαπερνά το δήμο μας, το συνδικαλιστικό κίνημα, την κοινωνία ολόκληρη. Αν σήμερα δεν αλλάξουμε περπατησιά, μας περιμένουν τα χειρότερα. Νομίζω μάλιστα δεν χρειάζεται κανείς να μας ξεσηκώσει. Αρκεί απλώς να σηκωθούμε από τον καναπέ μας και να αναλάβουμε δράση. Στο κάτω – κάτω της γραφής από τους εργολάβους της πολιτικής που αναλαμβάνουν, με απ’ ευθείας ανάθεση μάλιστα, να αλλάξουν τον κόσμο δεν έχουμε δει κανένα καλό μέχρι τώρα.

Εξ άλλου, κατά τον Καζαντζάκη, η ανώτατη αρετή δεν είναι το να είσαι ελεύθερος, αλλά το να μάχεσαι για την ελευθερία.

Με αυτό το σκεπτικό πρέπει να δούμε τις αδυναμίες και τα λάθη των αγώνων μας. Να παίρνουμε από αυτά την δύναμη για να τα αλλάξουμε και να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί, στο αέναο κυνήγι του καλύτερου.