Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Νομική γνωμάτευση για περιβόλι ΝΟΒΑ και ΞΕΝΙΑ

ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ  ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ
            ΚΑΙ  ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΑΙΟΛΟΥ  100 -   ΑΘΗΝΑ  ΤΚ 10564      Αθήνα,  23 Απριλίου  2009
ΤΗΛ.210/3243059    &  210/32.49. 390
 ΚΙΝ. 6932/426949  FAX 210/3249390
e mail : papakostas.k@dsa.gr

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ

    Προς την «ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ»

   
Μας ετέθησαν υπόψη :
α. Το με αριθμό 3676/11-7-1973 συμβόλαιο δωρεάς ακινήτου της συμβολαιογράφου Αθηνών  Ελένης Κουρεμένου –Πουσκούρη &
β. Το με αριθμό  2971/10-4-1981  συμβόλαιο Τροποποιήσης δωρεάς ακινήτου του Συμβολαιογράφου Αθηνών Κωνσταντίνου Ζακλή,
 που και τα δύο  έχουν μεταγραφεί νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Ναυπάκτου.

ΘΕΜΑ: Με βάση τα προαναφερόμενα δύο συμβόλαια και την  υπάρχουσα σημερινή πραγματική κατάσταση του ακινήτου, που αναφέρονται τα δύο αυτά έγγραφα, η οποία είναι γνωστή στο γραφείο μας, από επανειλημμένες επισκέψεις του χώρου,   μας ετέθησαν  τα παρακάτω ερωτήματα:
1. Ποιός  ήταν ο πραγματικός σκοπός της δωρεάς των δωρητών, αειμνήστου Γεωργίου Αθανασιάδη –Νόβα και της συζύγου του, προς το Δήμο Ναυπάκτου του  ακινήτου  που αναφέρεται στα άνω συμβόλαια; Και από τη στιγμή που το ακίνητο περιήλθε στην κυριότητα του Δήμου Ναυπάκτου, λαμβανομένων υπόψη :
α. Της πραγματικής κατάστασης που είναι σήμερα  το ακίνητο &
β. Των νομικών και λοιπών τεχνικών δυσκολιών ή μάλλον της αδυναμίας εκτελέσεως του τρόπου εκμετάλλευσης του ακινήτου, όπως τον σκέφθηκαν  οι δωρητές ( με την κατασκευή πολυτελούς ξενοδοχείου,  πισίνας , κέντρου, προβλήτας, χώρου στάθμευσης κ.λ.π),   είναι υποχρεωμένος ο Δήμος Ναυπάκτου να ακολουθήσει κατά γράμμα την εκτέλεση του τρόπου εκμετάλλευσης του ακινήτου αυτού ή μπορεί μέσα στα πλαίσια του σκοπού των δωρητών να αναπτύξει στο χώρο αυτό διάφορες δραστηριότητες ενταγμένες στο σκοπό των δωρητών. 
2. Δικαιούται ο δωρεοδόχος Δήμος Ναυπάκτου να αναθέσει την εκμετάλλευση του εν λόγω ακινήτου, δι’ εκμισθώσεως, σε τρίτο επιχειρηματία εκτός του ΕΟΤ,  με σκοπό να λειτουργήσει στο χώρο αυτό πολυτελές ξενοδοχείο, κατηγορίας Β και άνω και σε κάθε περίπτωση, με τον τρόπο αυτό υλοποιείται (εκπληρώνεται) ο σκοπός των δωρητών ; &
3. Έχουν δικαίωμα οι κληρονόμοι των δωρητών να ανακαλέσουν τη δωρεά εάν  δεν λειτουργήσει ο χώρος ως ξενοδοχείο;

        Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ –ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
1.  Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 200 του ΑΚ «ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ Οι συμβάσεις ερμηνεύονται όπως απαιτεί η καλή πίστη , αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη». Η διάταξη αυτή κατά τη σαφή διατύπωσή της αναφέρεται στις κάθε είδους συμβάσεις, ήτοι τόσο τις συμβάσεις του ενοχικού αλλά και του εμπραγμάτου δικαίου. Οι τιθέμενοι από την υπόψη διάταξη κανόνες εφαρμόζονται  μόνο στην περίπτωση που υφίσταται κενό στην ερμηνευόμενη σύμβαση. Ειδικότερα ανακύπτει ζήτημα ερμηνείας της σύμβασης και προσφυγή στη διάταξη του άρθρου 200 του Α.Κ. αν υπάρχει κενό κατά την εφαρμογή των όρων της σύμβασης.
2. Καλή πίστη νοείται η αντικειμενική καλή πίστη, δηλαδή η καλή πίστη ως κριτήριο συμπεριφοράς, που επιβάλλεται στις συναλλαγές κατά την κρίση χρηστού και συνετού ανθρώπου. Προς τούτο απαιτείται να ληφθεί υπόψη πρωταρχικά η αληθινή βούληση του δηλούντος, δηλαδή το προσδιδόμενο από αυτόν στη δήλωση νοήματος  ο δικαιοπρακτικός σκοπός, οι συνήθειες, το περιβάλλον και οι λοιπές χρονικές, τοπικές και άλλες συνθήκες της δήλωσης, οι διαπραγματεύσεις και η φύση της δικαιοπραξίας.
3.   Η διάταξη του άρθρου 503 του ΑΚ ορίζει «Δωρεά υπό τρόπο. Σε περίπτωση  δωρεάς υπό τρόπο ο δωρητής έχει δικαίωμα, αν εκπλήρωσε την υποχρέωσή του που πηγάζει από τη δωρεά, να απαιτήσει από το δωρεοδόχο την εκτέλεση του τρόπου. Αν πεθάνει ο δωρητής, την εκτέλεση του τρόπου που αφορά δημόσιο ή κοινωφελή σκοπό έχει δικαίωμα να απαιτήσει και η δημόσια αρχή». Τρόπος είναι ο ιδιόρρυθμος περιορισμός που προστίθεται στη δωρεά από το δωρητή, βάσει του οποίου ο δωρεοδόχος υποχρεούται σε ορισμένη παροχή (πράξη ή παράλειψη). Με αυτό μειώνεται η παροχή που συνιστά το αντικείμενο της δωρεάς κατά το ποσό που θα διατεθεί για την εκπλήρωση του τρόπου.  Διάφορος της δωρεάς υπό τρόπο είναι η δωρεά «επί σκοπώ». Η « δωρεά επί σκοπώ» διακρίνεται από τη δωρεά υπό τρόπο γιατί η κατάρτισή της αποσκοπεί στην επίτευξη ενός ορισμένου σκοπού, ο οποίος (σκοπός) συνιστά περιεχόμενο της δικαιοπραξίας. Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει δέσμευση του δωρεοδόχου για την πραγμάτωση του σκοπού, γιαυτό αν ματαιωθεί, ο δωρητής έχει δικαίωμα αναζήτησης του αντικειμένου της δωρεάς κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού.
3.1. Η διάταξη του άρθρου 504 του ΑΚ ορίζει ότι «Ο δωρεοδόχος έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να εκτελέσει τον τρόπο, εφόσον η αξία το αντικειμένου της δωρεάς δεν καλύπτει τη δαπάνη που απαιτείται για την εκτέλεση και δεν συμπληρώνεται η διαφορά». Η διάταξη αυτή ρυθμίζει τις περιπτώσεις κατά τις οποίες μετά την κατάρτιση της σύμβασης διαπιστώθηκε ότι η εκτέλεση του τρόπου είναι κατ΄αξία υπέρτερη  από εκείνη του αντικειμένου της δωρεάς. Στην περίπτωση αυτή, η οποία μπορεί να οφείλεται είτε στη μεταβολή των συνθηκών είτε σε διάφορους λόγους, παρέχεται στο δωρεοδόχο το δικαίωμα άρνησης εκτέλεσης του τρόπου, εφόσον η αξία αυτού που δωρήθηκε δεν καλύπτει τη δαπάνη εκτέλεσης, ούτε συμπληρώνεται το ποσό που υπολείπεται. Κρίσιμος χρόνος για την εκτίμηση της αξίας του αντικειμένου της δωρεάς είναι της κατάρτισης της σύμβασης, ενώ κρίσιμος χρόνος για την εκτίμηση του τρόπου ο χρόνος κατά τον οποίο πρέπει να εκτελεσθεί ο τρόπος. &
3.2. Τέλος από τη διάταξη του άρθρου 507 του Α.Κ. προκύπτει ότι « Ο δωρητής ή ο κληρονόμος του έχει δικαίωμα να ανακαλέσει τη δωρεά αν ο δωρεοδόχος παραλείπει υπαίτια να εκτελέσει το τρόπο υπό τον οποίο έγινε η δωρεά». Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή το δικαίωμα ανάκλησης της δωρεάς , που τελεί υπό τρόπο, παρέχεται μόνο αν η μη εκτέλεση του τρόπου είναι απότοκος υπαιτιότητος του δωρεοδόχου, δηλαδή αν οφείλεται σε γεγονός, για το οποίο υπέχει ευθύνη ο δωρεοδόχος. Συνεπώς αποκλείεται το δικαίωμα ανάκλησης της δωρεάς υπό τρόπο,  αν ο δωρεοδόχος αδυνατεί να εκτελέσει τον τρόπο από λόγους ανώτερης βίας και γενικά από λόγους που δεν τον βαρύνει υπαιτιότητα, ή στην περίπτωση του προαναφερόμενου άρθρου 504.
3.3. Η διάταξη της παρ. 1  του άρθρου 510 του Α.Κ. ορίζει ότι « Η ανάκληση αποκλείεται  αν πέρασε ένα έτος αφότου ο δωρητής  έχοντας δικαίωμα να ανακαλέσει, πληροφορήθηκε το λόγο της ανάκλησης...» . Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή το δικαίωμα του δωρητή  ή των κληρονόμων του αποσβήνεται  με την πάροδο έτους , αφότου ο δικαιούμενος σε ανάκληση έλαβε γνώση του λόγου ανάκλησης. Πρόκειται για αποσβεστική προθεσμία που εκτείνεται σε όλους τους λόγους ανάκλησης δηλαδή και για το λόγο της μη εκτέλεσης του τρόπου και έχει σα σκοπό την άρση της αβεβαιότητας  σχετικά με την ανάκληση της δωρεάς και την παγίωση του αισθήματος  ασφαλείας των συναλλαγών.&
3.4.  Τέλος η διάταξη του άρθρου 512 του Α.Κ ορίζει ότι « Δωρεές που έγιναν από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον ή από λόγους ευρεπείας δεν μπορούν να ανακληθούν». Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής δωρεές από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον είναι εκείνες  που αντικειμενικά,  κατά τις κρατούσες αντιλήψεις, ανταποκρίνονται σε κάποιο  ιδιαίτερο ηθικό καθήκον του δωρητή, ανεξάρτητα από τα ελατήρια τα οποία τον ώθησαν στη δωρεά.

ΙΙ. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
i. Επί του πρώτου ερωτήματος η  άποψή μας είναι ότι σκοπός των δωρητών ήταν η τουριστική ανάπτυξη και η ωφέλεια του Δήμου Ναυπάκτου.
α. Η άποψή μας αυτή δεν είναι αυθαίρετη ούτε αποτελεί δική μας σύλληψη αλλά αποτελεί ρητή δήλωση βουλήσεως των δωρητών. Ειδικότερα στη σελίδα του φύλλου 2 του με αριθ. 3676/1973 δωρητηρίου συμβολαίου,  οι δωρητές ορίζουν ρητά και κατηγορηματικά ότι «........ επί σκοπώ  όπως συμβάλλωσι τα μέγιστα δια την τουριστικήν αξιοποίησιν  του Δήμου Ναυπάκτου, επ’ωφελεία αυτού ..... δωρείται σήμερον δια δωρεάς αμετακλήτου .....» . Στη σελίδα 1 του φύλλου 3  ορίζει « ......το δικαίωμα διοικήσεως , διαχειρίσεως και εκμεταλλεύσεως εν γένει της ως άνω δωρουμένης εκτάσεως, παραχωρείται άνευ ανταλλάγματος προς τον ΕΟΤ δια τον ειρημένον σκοπόν  της ωφελείας του δωρεοδόχου Δήμου Ναυπάκτου υπό την προϋπόθεσιν  και αίρεσιν της μερίμνη και δαπάναις του ΕΟΤ εκτελέσεως σειράς τουριστικών έργων τουριστικής αναπτύξεως περιλαμβανούσης κατ’ ελάχιστον  την κατασκευήν και εξοπλισμόν  ενός ξενοδοχείου  96 τουλάχιστον κλινών των δωματίων αυτού εξοπλισμένων απάντων δι’όλων των αναγκαίων  και απαραιτήτων συγχρόνων μέσων υγιεινής κ.λ.π ως λουτήρων (μπάνιου, μπιντέ λεκάνης κ.λ.π) την κατασκευή νυκτερινού. κέντρου, ως το καταρτισθέν υπό του ΕΟΤ προσχέδιον ..........». Στη σελίδα 1 του φύλλου 4 του αυτού συμβολαίου οι δωρητές επαναλαμβάνουν και ορίζουν «... Από της ως άνω αναλήψεως υπό του Δήμου Ναυπάκτου της διοικήσεως διαχειρίσεως και εκμεταλλεύσεως των παραδοθησομένων αυτώ  υπό του ΕΟΤ εγκαταστάσεων ο Δήμος θα υποχρεούται να διατηρεί τον τουριστικόν προορισμόν των εγκαταστάσεων, απαγορευομένης οιασδήποτε κατατμήσεως του μεταβιβαζομένου ακινήτου, ως και της μετατροπής του σκοπού και της χρήσεως των επ’αυτού εγκαταστάσεων.....». Τέλος και στη σελίδα 2 του φύλλου 2 του με αριθμό 2971/1981 συμβολαίου επαναλαμβάνεται ότι οι δωρητές παραμένουν στον αρχικό σκοπό της δωρεάς, ήτοι την τουριστική αξιοποίηση και την ωφέλεια του Δήμου Ναυπάκτου. Ειδικότερα αναφέρουν «...Ειδικώτερον δε εις το άνω δωρητήριον συμβόλαιον  συνωμολογήθη, ότι το  δικαίωμα διοικήσεως, διαχειρίσεως και εκμεταλλεύσεως εν γένει της ως άνω δωρουμένης εκτάσεως παραχωρείται άνευ ανταλλάγματος τινός λόγω δωρεάς προς τον ΕΟΤ δια τον ειρημένον σκοπόν της ωφελείας του Δήμου Ναυπάκτου......».
β. Ο προαναφερόμενος σκοπός των δωρητών και ιδιαίτερα του εξ αυτών  Γεωργίου Αθανασιάδη Νοβα, δεν προκύπτει μόνο από το γράμμα των άνω συμβολαίων αλλά από το σύνολο των κατά τη διάρκεια του βίου του ενεργειών του και κυρίως από το πλούσιο συγγραφικό και λογοτεχνικό του έργο, μέσα από το οποίο υμνείται η Ναύπακτος και η Ναυπακτία γενικότερα, με απώτερο  σκοπό να καταστούν γνωστές στο Πανελλήνιο και στα πέρατα του κόσμου, η οποία γνωριμία θα είχε σα συνέπεια την  τουριστική ανάπτυξη της Ναυπάκτου και κατ’ επέκταση όλης της Ναυπακτίας.
γ. Οι δωρητές, ως γνωστόν,  και ιδιαίτερα ο εξ αυτών Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας, δεν ήταν επιχειρηματίας αλλά πολιτικός και  διανοούμενος, γιαυτό, λαμβάνοντας υπόψη του τις τουριστικές υποδομές της Ναυπάκτου και της Ναυπακτίας,  την εποχή που έκανε τη δωρεά, ήτοι το έτος 1973, και συγκεκριμένα την ανυπαρξία ξενοδοχειακής μονάδας στη Ναύπακτο, ικανής να εξυπηρετήσει στοιχειωδώς τις ανάγκες της τουριστικής ανάπτυξης της πόλης, έκαμε τη δωρεάν παραχώρησης εκμετάλλευσης του χώρου που αναφέρεται στα συμβόλαια στον ΕΟΤ, με σκοπό να δημιουργήσει μια ξενοδοχειακή μονάδα που θα ανταποκρινόταν  στις ανάγκες της εποχής (κατηγορίας Β και άνω). Οι δωρητές αποσκοπούσαν να αποκτήσει ο Δήμος Ναυπάκτου ένα κέντρο τουρισμού, στο οποίο θα υπήρχε μιά μικρή ξενοδοχειακή μονάδα 96 κλινών, γιατί τότε δεν υπήρχε κανένα ξενοδοχείο στη Ναύπακτο κατηγορίας Β και άνω, ένας χώρος στάθμευσης, ένα κολυμβητήριο (πισίνα), μιά προβλήτα στη θάλασσα και ένα κέντρο. Ερμηνεύοντας (αρθ. 200 του Α.Κ.) τη βούληση των δωρητών να δημιουργηθεί και να αποκτήσει ο Δήμος Ναυπάκτου ένα κέντρο οδηγούμαστε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι οι δωρητές απέβλεπαν να δημιουργηθεί ένας χώρος που να λειτουργεί σαν πνευματικό, πολιτιστικό, εκπαιδευτικό, συνεδριακό  κ.λ.π.  κέντρο, ώστε μέσα από αυτό να προβάλλεται η Ναύπακτος και κατ’ επέκταση όλη η Ναυπακτία. Να προάγεται και να προβάλλεται μέσα από το χώρο αυτόν ο πολιτισμός, η λαϊκή παράδοση, οι τέχνες υπό όλες τις μορφές τους και να συμβάλει στην τουριστική ανάπτυξη της Ναυπάκτου. Οι δωρητές και κυρίως ο εκ τούτων Γεώργιος Αθανασιάδης  -Νόβας, που ήταν Ακαδημαϊκός και γνώστης πολλών τεχνών αλλά και υμνητής της λαϊκής παράδοσης ήθελε η ιδιαίτερη πατρίδα του να γίνει κοιτίδα πολιτισμού και η συνέχεια της μεγάλης μορφής αυτού του ιδίου και του αδελφού του Θεμιστοκλή Νόβα, θεμελιωτών και των δύο της νεότερης λογοτεχνίας της χώρας μας.  Είναι βέβαιον ότι σε καμία περίπτωση οι δωρητές με τη λέξη «κέντρο» δεν εννοούσαν νυκτερινό κέντρο ή κέντρο διασκεδάσεως, όπως τα εννοούμε σήμερα, γιατί ήσαν πνευματικοί άνθρωποι και ήθελαν μέσα από το «κέντρο του» να προάγουν τον πολιτισμό υπό όλες του τις μορφές και διότι η λέξη «νυκτερινό» κέντρο διεγράφη ρητώς πάνω στο συμβόλαιο αλλά και διότι εστιατόρια και νυκτερινά κέντρα διασκεδάσεως, την εποχή της δωρεάς ήταν πάρα πολλά και σε καμία περίπτωση οι δωρητές δεν ήθελαν να έρθουν σε αντίθεση και σε αντιπαλότητα με τους συμπολίτες τους Ναυπακτίους επιχειρηματίες παρομοίων κέντρων διασκεδάσεως και εστιατορίων. 
  δ. Σκοπός των δωρητών ήταν η τουριστική ανάπτυξη της Ναυπάκτου  και οι όποιες υποδείξεις τους, προς το Δήμο Ναυπάκτου  για τον τρόπο εκμετάλλευσης του δωρουμένου χώρου,  αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση του σκοπού των, ήτοι,  την  τουριστική ανάπτυξή της  Ναυπάκτου . Κατόπιν αυτών οι όποιες υποδείξεις των δωρητών προς το Δήμο Ναυπάκτου δεν αποτελούν δωρεά υπό τρόπον, όπως αναλυτικά αναφέρουμε στην αρχή της παρούσας αλλά απλές συστάσεις που δεν δεσμεύουν και κυρίως αποτελούν  «δωρεά επί σκοπώ». Λέγοντες δε «δωρεά επί σκοπώ» την τουριστική ανάπτυξη της Ναυπάκτου,  εννοούμε ότι ο χώρος αυτός πρέπει να χρησιμοποιηθεί για κάθε χρήση  που συμβάλει στην τουριστική προβολή της Ναυπάκτου, έχοντας ως μέσα αλλά και φορείς τον  πολιτισμό, τις παράδόσεις, τις τέχνες, τις επιστήμες κ.λ.π. Εξ άλλου ούτε ο ΕΟΤ εξετέλεσε όλα τα έργα που αναφέρονται μέσα στα δύο συμβόλαια (κέντρο, πισίνα, προβλήτα κ.λ.π). Συνεπώς ακόμα και αν υποτεθεί ότι έγινε δωρεά υπό τρόπον υπάρχει ανυπαίτια αδυναμία εκτελέσεως του τρόπου, ώστε κανείς δεν δικαιούται να ζητήσει την εκτέλεση του τρόπου. &
ε. Κατά το χρόνο της καταρτίσεως της συμβάσεως δωρεάς δεν υπήρχαν στη Ναύπακτο ξενοδοχεία κατηγορίας Β και άνω. Σήμερα η Ναύπακτος αλλά και η ευρύτερη περιοχή,  λόγω της προβολής της αλλά και της θέσεώς της αλλά και τη συνδρομή πολλών άλλων παραγόντων,  έχει υπέροχα ξενοδοχεία, υψηλών προδιαγραφών. Έτσι ερμηνεύοντας τη βούληση των  δωρητών, όπως απαιτεί το άρθρο 200 του ΑΚ,  θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο Δήμος έχει υποχρέωση να επιδιώξει την υλοποίηση του σκοπού των δωρητών, όχι μέσω της λειτουργίας των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, ως τοιούτων,  που είχε κατασκευάσει προ 30ετίας και πλέον ο ΕΟΤ, οι οποίες, ως γνωστόν,   έχουν ήδη  ερειπωθεί, αλλά μέσω  της εκμετάλλευσης του χώρου αυτών,  για άλλες χρήσεις, που προάγουν το πνεύμα, τον πολιτισμό, τις τέχνες, τις παραδόσεις του λαού, την επιστήμη, τις γνώσεις και την παιδεία, ώστε να ανταποκρίνονται στο ύφος και την υπόσταση των δωρητών,  ως πνευματικών ανθρώπων και ιδιαίτερα των αειμνήστων  Γεωργίου Αθανασιάδη Νοβά και Θεμιστοκλή Αθανασιάδη Νόβα. 
στ. Με δεδομένο ότι τα σημερινά ξενοδοχεία της Ναυπάκτου είναι πολύ ανώτερα του ξενοδοχείου που οραματίστηκαν οι δωρητές, ερμηνεύοντας κατ’ άρθρο 200 Α.Κ την αληθινή βούληση των στα άνω συμβόλαια συμβαλλομένων και ιδιαίτερα των δωρητών, ανενδοιάστως αγόμαστε στο συμπέρασμα, ότι οι συμβαλλόμενοι δεν θα ήθελαν σε καμία περίπτωση να  αντιμάχεται ο Δήμος Ναυπάκτου  τους δημότες του Ναυπάκτιους ή μη επιχειρηματίες ξενοδόχους, οι οποίοι ενήργησαν πολλών εκατομμυρίων επενδύσεις για τη δημιουργία των ξενοδοχειακών τους μονάδων.&
 
ii.Επί του δευτέρου ερωτήματος αν δικαιούται ο δωρεοδόχος Δήμος Ναυπάκτου να αναθέσει την εκμετάλλευση του εν λόγω ακινήτου, δι’ εκμισθώσεως, σε τρίτο επιχειρηματία εκτός του ΕΟΤ,  με σκοπό να λειτουργήσει στο χώρο αυτό πολυτελές ξενοδοχείο, κατηγορίας Β και άνω και σε κάθε περίπτωση, αν  με τον τρόπο αυτό υλοποιείται (εκπληρώνεται) ο σκοπός των δωρητών ;
α. Επί του ερωτήματος αυτού η άποψή μας είναι κάθετη και οπωσδήποτε απαγορευτική στη δυνατότητα του Δήμου να εκμισθώνει ή οπωσδήποτε να παραχωρεί εξ ολοκλήρου τη χρήση και εκμετάλλευση του  δωρηθέντος ακινήτου σε τρίτους. Η άποψή μας αυτή δεν είναι αυθαίρετη αλλά ερείδεται επί του κειμένου των δύο συμβολαίων. Ειδικότερα με το  με αριθμό 3676/1973 δωρητήριο συμβόλαιο δωρείται η χρήση και η εκμετάλλευση του ακινήτου στον ΕΟΤ προκειμένου αυτός μόνος να το εκμεταλλευτεί για 25 έτη και στη συνέχεια η χρήση και εκμετάλλευσή του να περιέλθει στο Δήμο Ναυπάκτου, προκειμένου αυτός μόνος να το εκμεταλλευτεί και σε περίπτωση που δεν θα δύναται αυτός να το εκμεταλλευτεί,  τότε να το αναλαμβάνει πάλι ο ΕΟΤ  για άλλα 10 ή 20 χρόνια. Από τη διατύπωση του συμβολαίου αυτού προκύπτει σαφώς και ανενδοιάστως ότι οι δωρητές ήθελαν και όρισαν ως χρήστες και εκμεταλλευτές του δωρουμένου ακινήτου μόνο τον ΕΟΤ και μετά από αυτόν το Δήμο. Με το συμβόλαιο αυτό δεν παραχώρησαν στους δωρεοδόχους (ΕΟΤ και Δήμο Ναυπάκτου) δικαίωμα εκμισθώσεως ή παραχωρήσεως της χρήσεως και εκμεταλλεύσεως σε τρίτους.  Η άποψη αυτή ενισχύεται και εκ του περιεχομένου του με αριθμό 2971//1981 τροποποιητικού της δωρεάς συμβολαίου, σύμφωνα  με το οποίο  οι συμβαλλόμενοι (δωρητές και δωρεοδόχοι) τροποποίησαν το αρχικό συμβόλαιο και παραχώρησαν  στον ΕΟΤ  το δικαίωμα να  παραχωρήσει τη χρήση και εκμετάλλευση του χώρου στην εταιρεία ΞΕΝΙΑ Α.Ε, με τον όρο όλες οι μετοχές της ΞΕΝΙΑ Α.Ε να παραμένουν στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού. Με το ίδιο συμβόλαιο παραχώρησαν στον ΕΟΤ το δικαίωμα να εκμισθώνει το χώρο σε τρίτους. Δεν παραχώρησαν όμως το ίδιο δικαίωμα και στο Δήμο. Συγκεκριμένα στο φύλλο 3 σελίδα 2 στο τέλος  και στο φύλλο 4 σελ. 1 στην αρχή αναφέρονται κατά λέξη τα εξής: «...β) ως προς την υπό του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) λειτουργίαν του ξενοδοχείου ΞΕΝΙΑ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ μετά των εγκαταστάσεών του , ήτις συμφωνείται   όπως λειτουργεί ειτε δι’αυτεπιστασίας από τον Ελληνικόν Οργανισμόν Τουρισμού (ΕΟΤ) είτε δια της ΞΕΝΙΑ Α.Ε , εφόσον όλες οι μετοχές  αυτής παραμένουν εις τον Ελληνικόν Οργανισμόν Τουρισμού (ΕΟΤ)είτε δι’ εκμισθώσεως προς τρίτους, απολειφομένου του εν τω ρηθέντι δωρητηρίου συμβολαίου όρου της λειτουργίας των ξενοδοχείων μόνο δι’ αυτεπιστασίας συμφώνως προς τα αποφάσεις  1403/36/10-12-79 του Δ.Σ......». Και εκ του συμβολαίου αυτού προκύπτει σαφώς και ανενδοιάστως ότι μόνο δι΄ αυτεπιστασίας επιτρέπεται η εκμετάλλευση του χώρου του δωρηθέντος ακινήτου και όχι δια παραχωρήσεως  της χρήσεως ή δι’ εκμισθώσεως της εκμετάλλευσης ολοκλήρου προς τρίτους. 
β. Από την όλη  διατύπωση των άνω συμβολαίων προκύπτει σαφώς και χωρίς καμία αμφιβολία ότι ο σκοπός των συμβαλλομένων στα άνω συμβόλαια, που ήταν όπως προαναφέρεται η τουριστική ανάπτυξη της Ναυπάκτου, σε καμία περίπτωση δεν επιτυγχάνεται σήμερα  με το να λειτουργήσει ξανά στο χώρου του δωρουμένου ακινήτου μια σύγχρονή ξενοδοχειακή μονάδα είτε υπό την επιστασία του Δήμου είτε από την επιστασία ενός άλλου φορέα ανήκοντος στο Δήμο, καθότι το μεν θα αντιμάχεται, όπως προαναφέρεται,  τους ιδιώτες ξενοδόχους δημότες ή μη Ναυπάκτου  το δε θα συμβάλλει τα μέγιστα στη επιδείνωση του κυκλοφοριακής συμφόρησης, η οποία κατ’ επέκταση συμβάλλει στη δημιουργία θορύβων, εκπομπών καυσαερίων και εν κατακλείδι στην μείωση και όχι την αύξηση της τουριστικής ανάπτυξης του Δήμου Ναυπάκτου. 
iii. Επί του τρίτου ερωτήματος εάν έχουν δικαίωμα οι κληρονόμοι των δωρητών να ανακαλέσουν τη δωρεά εάν δεν λειτουργήσει ο χώρος ως ξενοδοχείο, η άποψή μας είναι αρνητική το μεν διότι οι περιπτώσεις ς ανακλήσεως της δωρεάς αναφέρονται στο νόμο περιοριστικά και μέσα σε αυτές δεν υπάγεται η δωρεά αυτού του ακινήτου το δε διότι παρήλθεν η ετήσια αποσβεστική προθεσμία που ορίζει το άρθρο 507 του Α.Κ. και εκ τρίτου διότι οι συμβαλλόμενοι απέβλεπαν στην εκμετάλλευση του ακινήτου που θα συμβάλει στην τουριστική ανάπτυξη της Ναυπάκτου και όχι στη λειτουργία του ξενοδοχείου, η οποία όπως προαναφέρεται θα συμβάλλει περισσότερο στην υποβάθμιση της Ναυπάκτου και όχι στην τουριστική ανάπτυξή της.  
Εξάλλου η προαναφερόμενη δωρεά δεν μπορεί να ανακληθεί, το μεν διότι συμφωνήθηκε να είναι ανέκκλητος, το δε διότι έγινε εξ ιδιαιτέρου ηθικού καθήκοντος και από λόγων ευπρεπείας, δεδομένου ότι ο εκ των δωρητών Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας επί τεσσαράκοντα και πλέον έτη εκλεγόταν βουλευτής Αιτ/νιας με τις ψήφους των Ναυπακτίων και υπήρχε ειδική σχέση μεταξύ των δημοτών της Ναυπάκτου και των δωρητών  
ΙΙΙ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Μετά την ανωτέρω αναλυτική ανάπτυξη των θεμάτων που προκύπτουν τα προαναφερόμενα δύο συμβόλαια, θεωρούμε ότι σκοπός των εκατέρωθεν συμβαλλομένων στα δύο συμβόλαια  και ιδιαίτερα των δωρητών ήταν αποκλειστικά και μόνο η ωφέλεια του Δήμου Ναυπάκτου μέσω της τουριστικής  ανάπτυξής του. Έτσι μόνιμη υποχρέωση του δωρεοδόχου, ιδιοκτήτου πλέον του δωρηθέντος ακινήτου,  Δήμου Ναυπάκτου είναι η εκάστοτε ωφέλεια του Δήμου μέσω της Τουριστικής ανάπτυξης, του όρου «τουριστική ανάπτυξη» προσαρμοζομένου εκάστοτε σύμφωνα με τις εκάστοτε  περιβαλλοντικές και λοιπές ανάγκες του Δήμου Ναυπάκτου.
ΟΙ ΓΝΩΜΟΔΟΤΟΥΝΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ

ΕΛΕΝΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΜΕΡΤΖΟΓΛΟΥ

ΑΝΘΗ ΣΤΑΥΡΟΥ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου