Πράσινο-μπλε

γράφει ο Ντίνος Γκέκας

Από την εποχή που πήγαινα γυμνάσιο, αρχές της δεκαετίας του ΄90, το κτίριο του ΕΠΑΛ ήταν προβληματικό.
Φτάσαμε στο 2010 και το κτιριακό του ΕΠΑΛ ακόμη δεν έχει λυθεί. Αποτέλεσμα αυτής της κωλυσιεργίας (είμαι λίγο επιεικής…) το σημερινό μπάχαλο που φαίνεται μόλις να αρχίζει, με το λουκέτο σε όλα τα σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην πόλη της Ναυπάκτου.

Αιτία λέει ο εμπαιγμός Δημάρχου (μπλέ), Νομάρχη (πράσινο).
Πράσινο-μπλε είχαμε και για την πολεοδομία αν ενθυμήστε…
Πράσινο-μπλε έχουμε και οικολογικό περιοδικό! Έτσι για να μην πηγαίνει ο νους μας μόνο στο κακό, ακούγοντας αυτόν τον χρωματικό συνδυασμό.
Πράσινο-μπλε επί 36 χρόνια, για να είμαστε εδώ που είμαστε.
Ο,τι θετικό έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στη πόλη, στο νομό, στη χώρα όλη, έγινε μόνο όταν το χρώμα ήταν ίδιο από τον πάτο (Δήμος) μέχρι τη κορυφή (κυβέρνηση).
Πράσινο-μπλε χειρότερα κι από Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός. Τουλάχιστον εκεί υπάρχει (ανά διαστήματα) και μία ΑΕΚ.
Πράσινο-μπλε με την ελπίδα του χαζορουσφετιού (από STAGE μέχρι στρατό).
Πράσινο-μπλε και μες στο σπίτι μας. Στην πόλη μας. Για να σε ψηφίσει ο γείτονας, πρέπει να δώσει έγκριση η Αθήνα. Ανίκανοι για τα βασικά. Με άποψη όμως για όλα.
Πράσινο-μπλε, οι προεκλογικές ταΐστρες των ΜΜΕ.
Πράσινο-μπλε και να μην ξανακούσω κανέναν να γκρινιάζει τζάμπα. Την κρίσιμη ώρα, εκεί που δεν σε βλέπει κανείς, θα κάνεις πάλι τη βλακεία. Και από την επόμενη πάλι θα γκρινιάζεις στο καφενείο.
Πράσινο-μπλε και ας το παίζω ανεξάρτητος. Βολεύει και τις δύο πλευρές, μαζεύω τα αποφάγια των δυό, και αν μου κάτσει…
Μία κοινωνία σε παράκρουση. Ετοιμοθάνατη, ξέρει τι φταίει, και όμως συνεχίζει ακάθεκτη.
Πράσινο και μπλε forever!