Την σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου Ναυπακτίας ζητούν εννέα δημοτικοί σύμβουλοι για να συζητηθεί το θέμα των τσιμεντοστρώσεων – ρουσφετιών στην Πυλλήνη αξίας 195.000 ευρώ.

Την σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου Ναυπακτίας ζητούν εννέα δημοτικοί σύμβουλοι για να συζητηθεί το θέμα των τσιμεντοστρώσεων – ρουσφετιών στην Πυλλήνη αξίας 195.000 ευρώ.


Να θυμίσουμε επί τροχάδην το ιστορικό.

Τον Μάρτιο στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Ναυπακτίας, ψηφίστηκε το Τεχνικό Πρόγραμμα του δήμου Ναυπακτίας. Ο δήμαρχος παρουσίασε ότι υπήρχε κάποιο έργο στην Πυλλήνη (τσιμεντοστρώσεις, μάντρες, πλακοστρώσεις) που ήταν συνεχιζόμενο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το έργο είχε βγει σε δημοπρασία, είχε επιλεγεί εργολάβος και είχε υπογραφεί σύμβαση για την εκτέλεση του έργου. Σε αυτή ην περίπτωση το συνεχιζόμενο έργο, έπρεπε να μπει, υποχρεωτικά και στο Τεχνικό Πρόγραμμα του δήμου Ναυπακτίας.

Το ψηφισμένο Τεχνικό Πρόγραμμα του δήμου Ναυπακτίας, περιλαμβάνεται αυτούσιο και στον Προϋπολογισμό του δήμου. Κάποιο μαγικό χέρι όμως εγγράφει το παραπάνω έργο στον Προϋπολογισμό, ως νέο έργο. Ο λόγος είναι προφανής. Δεν υπήρχε τέτοιο έργο ως συνεχιζόμενο αλλά ο κ. Μπουλές είχε (προφανώς) υποσχεθεί κάποια ρουσφέτια που έπρεπε να τα υλοποιήσει.

Αμέσως μετά ο κ. Μπουλές, ελπίζοντας ότι κανείς δεν είχε προσέξει το λάθος, διατυμπάνιζε ότι δεν εκτελεί κανένα νέο έργο εκτός Ναυπάκτου και κάνοντας οικονομία θα αποπλήρωνε πρώτα το χρέος του δήμου και κατόπιν θα προχωρούσε στην εκτέλεση νέων έργων. Ξεχνούσε να πει ότι αυτό έπρεπε να κάνει, αφού τον υποχρέωνε ο νόμος να μην εκτελέσει νέο έργο, αν δεν έχει εξασφαλίσει την αποπληρωμή των προηγούμενων. Γι αυτό και τα τσιμεντάκια – ρουσφέτια στην Πυλλήνη παρουσιάστηκαν ως μαϊμού – συνεχιζόμενο έργο.

Στις αρχές Αυγούστου ο κ. Μπουλές στην Οικονομική Επιτροπή του δήμου, φέρνει για δημοπράτηση το έργο (άρα πρόκειται σαφώς για νέο έργο), αλλά προσπαθεί να θολώσει τα νερά δηλώνοντας στα μέλη της Οικονομικής Επιτροπής ότι είναι «συνεχιζόμενο», για να υποκλέψει την έγκρισή της. Όλα αυτά (ευτυχώς για την κοινωνία και δυστυχώς για τον κ. Μπουλέ) έχουν καταγραφεί στα πρακτικά της επιτροπής.

Μετά την έγκριση (από τους «δικούς του» συμβούλους) στην Οικονομική Επιτροπή, στέλνει το έργο σε δημοπρασία και στα χαρτιά που το συνοδεύουν, φαίνεται ως νέο έργο, αφού στον Προϋπολογισμό του δήμου, κάποιο μαγικό χέρι το είχε εγγράψει στα νέα έργα. Η δημοπρασία για το νέο έργο γίνεται, ορίζεται εργολάβος αλλά ευτυχώς πριν την υπογραφή της σύμβασης και μετά από παρέμβαση του δημοτικού συμβούλου Α. Κοτσανά, η Περιφέρεια αντιλαμβάνεται το «κόλπο» και ακυρώνει την δημοπρασία. Καλεί δε τον δήμο Ναυπακτίας, αν θέλει να εκτελέσει τα ρουσφέτια του κ. Μπουλέ, να πει την αλήθεια και να εγγράψει το έργο στο Τεχνικό Πρόγραμμα του δήμου, ως νέο.

Μετά από όλα αυτά, ο κ. Μπουλές ρωτήθηκε επανειλημμένα από συμβούλους της αντιπολίτευσης, για το τι ακριβώς έχει συμβεί. Στολίστηκε από χαρακτηρισμούς όπως «τσιμεντάκιας» και «Πινόκιο», αλλά αρνήθηκε να δώσει απάντηση. Οι σύμβουλοι δε της πλειοψηφίας δεν επέτρεψαν να συζητηθεί το θέμα στο πρόσφατο συμβούλιο της 24ης Αυγούστου, καταψηφίζοντας την πρόταση της αντιπολίτευσης.

Έτσι καταλήξαμε, στην αίτηση των εννέα συμβούλων που υποχρεώνει τον πρόεδρο να φέρει το θέμα για συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο. Επιτέλους σύντομα θα αποκαλυφθεί με τον πιο επίσημο τρόπο το παιχνίδι που παίχτηκε πίσω από τις πλάτες των δημοτών, για να εξυπηρετηθούν οι «ολίγοι και εκλεκτοί». Σύμφωνα με πληροφορίες, το δημοτικό συμβούλιο που θα συζητήσει το θέμα είναι πολύ πιθανόν να γίνει την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου.

Υ.Γ. 1. Το θέμα ανέδειξε και η εφημερίδα ΝΑΥΠΑΚΤΙΑ.
Αντίθετα για την τοπική αυριανίστικη ενημέρωση της εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ – ΜΠΟΥΛΕ, το θέμα είναι ανύπαρκτο. Δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτε. Στον δικό τους κόσμο, τα ρουσφέτια, η τσιμεντολαγνεία και η παρανομία που ακυρώνεται με παρέμβαση της περιφέρειας, μετουσιώνονται σε αόρατες στρατιές αγγέλων που λιβανίζουν το σύστημα των κολλητών τους.

Υ. Γ. 2. Τα 195.000 ευρώ των τσιμεντοστρώσεων ισοδυναμούν με δύο – τρεις «Παπαθανάσειες» γιορτές με πυροτεχνήματα, σκηνοθέτες και «γκλαμουριά». Τρεις γιορτές λοιπόν σε μία, χωρίς πυροτεχνήματα αλλά με τσιμέντα και μαντρούλες.

«Όλα σε ένα – νοικοκυρεμένα», σύμφωνα με το παλαιότερο διαφημιστικό σλόγκαν.